ميلاكوه ـ كه در لهجه محلي به آن “ميلاكو” مي گويند ـ قله كوهي است در ارتفاعات شاسكوه كه بلندي آن از سطح دريا 2823 متر و از سطح زمين همجوار حدود 1800 متر است. در سمت شرقي اين قله كوه، روستاهاي اسفاد، آبيز، ميرآباد و فندخت قراردارد. باآنكه قله شاسكوه را به دليل مزار معروفش اغلب مردم مي شناسند، اما ميلاكو در كنار اين مزار چندان معروف نيست.
تصوير ماهواره اي ميلاكو
من كودكي و جواني ام را در سايه اين كوه بلند گذرانده ام و اكنون در ميانسالي هم دلم سخت هواي آنجا را دارد. همانقدر كه غروب شهر تهران دلگير و غمبار است، غروب زيباي ميلاكو شادي بخش و اميدوار كننده است. بي دليل نيست كه هنگام غروب، مردم روستا ـ از پير و جوان ـ به جاي آنكه به خانه ها پناه برند، در نقطه اي دور هم جمع مي شوند و گپ مي زنند.
من سال هاي درازي را به اميد بازگشت به زادگاهم “اسفاد” و نفس كشيدن در سايه ميلاكو سپري كرده ام و اكنون ـ اگر خداوند توفيق دهد ـ آن روز را نزديك مي بينم. نام گذاري اين وب سايت به نام ميلاكو براي اينست كه مرا با آن ديار دلپذير، آن كوه و دشت و قنات و باغ ها و مردم دوست داشتني اش در ارتباط نگه دارد.