اي سر زمين با صفا اسفاد ای مهد ایمان و وفا اسفاد
اي ملک آبـاء و نیـاکانم اي خاك پاكت توتیا اسفاد
كـوه بلنـدت افتخـار آميز يـادآور تـاريخ پربـارت
بر بام آن شاسكوه و میلاکوه در دل نهفته گنج اسرارت
آويخته برشانه از هر سوی چون جعد مویش شاخه انجير
آن پیچ و تاب دره شه رود انداخته بر گردنش زنجـير
ویرانه های قلعه کوه آن دارد نشان از مردمی با هوش
سنگ مزارش را چو یک فرزند بگرفته با صد مهر در آغوش
بر دامن كـوه بٌنيجـي پهن آرامگـاه رفتـگان تــو
چشم انتظار يك دعاي خير از هر كه باشد ميهمان تو
پيشاني تو سجده گاهی داشت با نقشي از آن مسجد ديرين
طاق بلند و خشت ديوارش يك شاهکار از مردم پيشين
پای چنارت بود بس آباد با شاخه های جوز و اسپیدار
با آن درختان بلند و سبز آن سبزه های رسته بر دیوار
آب قناتت مثل اشك چشم صاف و زلال از چشمه كاريز
آن نعمت پاك خـداونـدي شيرين و دلچسب و خيال انگيز
آن جوي پرپيچ و خم و باريك مانند رگ در جان باغستان
با كوچه هايي تنگ و ناهموار راه عبور از قلعه تا كشمان
در سينه ات از سال هاي دور خوابيده صدها راز ناگفته
از حمله های ازبك و قزاق داري هزاران خواب آشفته
بر گـرده ات زخمي ز بيگانه آن دشمن ويرانگـر و غـدار
برجاي مانده داغ ها بر دل از شش شهيد لاله گون رخسار
بر دوش تو بـار گـران غـم از كـوچ غمبار جـوانانت
خم گشته پشتت از غمي ديگر نابـودي رسم نيـاكانت
كو آن عروسي هاي شاديبخش آن شاپري و اسب زيبايش
«در واكنـو»هـاي حنابنـدان با دف زدن ها و حناهايش
آن كودكي هاي پر از شادي آن تشله بازي هاي پشت بام
آن قصه گويي هاي طولاني در شب نشيني هاي بعدشام
آن پيرمردان «جلك» در دست آن پشم ريسي هاي مردانه
آن گپ زدن هاي در قلعـه با شوخ طبعي هاي رندانـه
آن دست و بازوهـاي بافنـده نخ ریسی و كرباس و گلدوزی
منديل و شال و زيلو و خورجین قالیچه بافـی و لحاف دوزی
آن كشت و كار آبـه و ديمه گاو و جُِغ و عاصا و گاوآهن
چَایگ و چِغِل در باد گرم تیر دروازه چرخـنده بر خـرمن
یادش بخیر آن کیسه های گل آن زعفران خوشبو و خوش نام
گل ورزدن پیش از طلوع صبح گل بـاز کردن دور هم تا شـام
یادش بخیر آن گله های گاو هر شام با پستان پـر از شیر
با فِــلهِ شیرین و دوغ ترش ماست و قروت و مسکه و سرشیر
یادش بخیر آن شیر دوشیدن در صبح دلچسب بهارانت
بزغـاله های سرکش گلـه با های و هوی گله دارانت
یـاد تغـار و آتش مطبخ یاد نقـوچ تـازه و لمبه
یاد کماچ ارزن و چِکمال با قٌرمه و جـزغاله دمبه
یادش بخیر آن نوحه خوانی ها آن مسجد تاريخي و زيبا
صوت دل انگیـز علم بنـدان با آن علـم بـردار نابينا
آن آسيـاي آبـي و نفتـی با کیسه های آرد ارزن کـو ؟
آن خرده آهن های بشکسته در كارگـاه ذوب آهن كـو؟
كو آن اذان گوهاي خوش آواز كو چاوشي خوان تو اي اسفاد
كو دشتبان سخت كـوش تو كـو آسيـابان تو اي اسفـاد
اينها همه ميراث پيران بود از خواجه و از رعيت و ميرزا
ميراث بانانت كجـا هستند كـو آن جوان هاي غيور ما
در زير پايت دشتي از لاله در حسرت برگشتن ياران
شايد كه برگرديم ما روزي همراه ابـر و بـارش باران
دكتر مظفر كريمي ـ فروردين ماه 1393