شعر گفتن را ـ به سبك قديمي ها ـ خيلي زود شروع كردم. تقريباً از حدود يازده سالگي، تحت تأثير هيجان هاي دوران پيروزي انقلاب اسلامي، شعرهايي با مضامين انقلاب و مذهبي مي سرودم. اين حال و هوا در زمان جنگ تحميلي تشديد شد و با پايان جنگ فروكش كرد. بخش عمده سروده هايم مربوط به سال هاي زندگي در خوابگاه دانشجويي است و آخرين شعرم مربوط به فروردين ماه 1370 است با عنوان بازگشت. نمونه هايي از اين سروده ها را در برگه هاي ضميمه مي آورم.
